Karigurashi no Arrietty
Film kinowy, 2010 r., STUDIO GHIBLI

Chory na serce Shou ze względów zdrowotnych przenosi się na jakiś czas do domu ciotki. Już pierwszego dnia przytrafia mu się coś niezwykłego: dostrzega w ogrodzie maleńką osóbkę, która próbuje uniknąć spotkania z kotem. Mała istota to Arrietty, czternastoletnia „pożyczalska”, która wraz z rodziną mieszka pod podłogą. Pożyczalscy w żaden sposób nie szkodzą ludziom, ot, czasami „pożyczają” jakieś drobiazgi w rodzaju chusteczki higienicznej czy kostki cukru. Dziewczyna, przekonana o tym, że Shou jednak jej nie widział, tego samego wieczora wybiera się z ojcem na swoją pierwszą wyprawę do domu dużych ludzi. Pech chce, że i tym razem zostaje dostrzeżona przez chłopca, który próbuje nawiązać z nią rozmowę. Przestraszeni faktem, że zostali odkryci, rodzice Arrietty podejmują decyzję o przeprowadzce…

Fragment recenzji na tanuki.pl, link do strony: http://anime.tanuki.pl/strony/anime/292 … y/rec/2051

Studio Ghibli mówi samo za siebie. Film genialny, czekam na opinie :) Zwłaszcza przemyślenia na temat zakończenia.

Znalazłam na youtube muzykę z tego filmu i zachwycona głównym utworem porwałam się na anime. Było bardzo fajne jak zresztą większość dzieł od Ghibli, ale nie wprawiło mnie w taki zachwyt jak np. Ruchomy Zamek, czy W krainie bogów. Historia na poziomie z genialną muzyką, ale w moim przypadku to by było na tyle. xD

Muzyki z ogóle nie pamiętam.
Za to wyraźnie pamiętam zakończenie, które było.. bardzo specyficzne, jak dla mnie. Zupełnie niebajkowe, dość pesymistyczne. Przesłanie jest w związku z tym dość jasne. Nie tego się spodziewałem.

A ja szczerze mówiąc spodziewałam się takiego zakończenia. xD Tak mi się jakoś kojarzy, że Ghibli rzadko kiedy serwuje takie w pełni happy endy, ale na 100% się wypowiedzieć nie mogę bo tak dokładnie nie pamiętam wszystkich filmów (czas na rewatch!).